Delikatnie

weź mnie na ręce i zanieś

na miejsce, gdzie słońce tańczy

pomiędzy pniami

brzóz - spójrz, na starość

mniej wkurza mnie

życie.

Nie muszę być lepsza

albo gorsza; każdego ciągnie
na stare śmieci,

próbuje zajść tam, gdzie już nic

nie zarygluje drogi, nikt
nie rzuci kamieniem, żeby się nie bać
nocy
i mroku.