piątek, 5 marca 2010

Spadanie

Wiśnie rozmrażają się z trzaskiem łamanych w ogrodzie
gałęzi. Flaczeją jak twoja twarz, którą chronisz przed słońcem
słomianym kapeluszem. Niezdarnie dotykasz szypułek poranionym
kciukiem; schowali go w łupce
koloru nieba. Boli, więc zanim wstaniesz, inne palce zaczną się
do siebie łasić, masturbować. Roztargniony zerkniesz w okno,
ale nikt cię nie ropozna przytulonego
do szyby w tramwaju, którym przejedziesz
kilka przystanków od sadu
do sadu. Zdziwiony zakrwawionym mankietem koszuli Freuda,
zapytasz dlaczego niczego więcej nie możesz
sobie przypomnieć, oprócz śmiechu tamtej dziewczyny.
W snach z rozwianymi włosami wspinała się na drzewo.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz